Ok, de eerste dag heb ik toch mooi gered om van 12 uur tot 20 uur te eten en daarna niet meer. Alleen vandaag, dag 2, ging het toch helemaal anders..
Ik werd om 8 uur in de ochtend wakker, maar wilde gewoon niet uit bed komen. Ik wilde pas uit bed komen, toen ik mij had voorgenomen om niet te wachten met eten om 12 uur. Ik spraak met mijn lichaam af dat ik pas om 10 uur mocht eten. Dus ik weer ‘ontbijten’ met kopjes heet water met gember. En toen ben ik zelfs al om 9.30 echt gaan ontbijten. Ook uit praktische overwegingen, want er kwam iemand bij ons thuis spelen. En ik wilde niet dat ik dan nog met mijn ontbijt bezig was.
Het ontbijt was helemaal ok verder. De uren tot 12 uur waren ook wel een beetje gek. Ik had wel energie, maar het kostte mij allemaal toch wat moeite. Ik deed dingen plichtsgetrouw, maar er spatte geen plezier vanaf zeg maar.
Ik vond het wel jammer dat het niet lukte om tot 12 uur door te gaan. Maar het voelde goed. Toch even opbouwen. En dan denk ik over die keer dat ik een keer bloed ging doneren en flauw viel. Je moet mijn lichaam niet opeens iets opdringen. Het moet rustig aan gaan. Of zijn die gedachten die het mij gemakkelijk maken, misschien stukjes weerstand, die mij ervan weerhouden om te veranderen? Ik ging daar maar niet over piekeren. Ik ben benieuwd of het de andere vrouwen in de groep wel gelukt is om het tot 12 uur vol te houden.
Rest van de dag verliep ok
De rest van de dag heb ik toch nog vrij normaal gegeten en gedaan. Zoals ik altijd wel eet. Ook met een koekje tussendoor. Ik was niet zo gefocust op gezonde dingen eten. Ik was weer meer mezelf en kon gewoon nadenken en was grote delen van de dag zelfs gewoon fijn vrolijk. En ik heb veel gedronken, dat is heel belangrijk namelijk. Wel gek vond ik dat af en toe de klieren in mijn hals wat opspeelden. Ik voelde ze iets opzwellen. Maar goed, niet dat dat heel lang aanhield, maar toch.
Na het avondeten
Ik had best veel avondeten gegeten, en een bak griekse yoghurt, maar dat verteerde ook weer snel.. Om 20 uur had ik een knorrende maag. He, waar is die avondmaaltijd nou gebleven in mijn maag? Maar met een kop thee met gember, was die honger ook wel weer snel weg. En nu ben ik zo laat nog ook rustig aan het typen. En ik heb energie. Morgen weer een dag.